Samen met Shana een tiental dagen doorgebracht op het van toeristen vergeven eiland Mallorca, we zochten wederom een toeristenbestemming met zon, zee en strand waar ik ook nog de nodige amfirepties kon zoeken. Mallorca heeft een interessante soortenlijst met een drietal soorten die voor mij op de wenslijst stonden: Balearenvroedmeesterpad (Alytes muletensis) en Pityusenhagedis (Podarcis pityusensis) omdat dat nieuwe soorten waren voor mij en Balearenhagedis (Podarcis lilfordi) omdat het altijd weer een geweldige ervaring is om op een onbewoond eilandje te geraken en daar rond te dabberen met alleen maar hagedisjes om je heen. Hagedisjes die vaak ook nog eens erg nieuwsgierig/hongerig zijn en daardoor niet zo bang voor mensen. In die opzet zijn we zeker geslaagd!

16 juli 2011
Na een voorspoedige maar late vlucht kwamen we aan op het verreweg grootste Baleareneiland om een uurtje of 9. Na een ritje met de bus naar het hotel zijn we meteen Santa Ponsa ingegaan voor een gore pizza, een concert van Seal, een eerste indruk van het massatoerisme op het eiland en ook de eerste muurgekko (Tarentola mauritanica) bleef niet uit.

17 juli 2011
De bus gepakt naar Ses Illetes, voor de kust van dit dorp liggen een viertal eilandjes waarvan er drie bewoond zijn door Pityusenhagedis (Podarcis pityusensis). Dit is een endemische soorten voor Ibiza en Formentera en talloze eilandjes rondom deze twee eilanden maar komt ook op Mallorca voor op drie plaatsen (Ses Illetes, Palma, Cala Ratjada) waar de soort is geintroduceerd.
Voor we naar de eilandjes van Ses Illetes gingen, hebben we eerst een klein opblaasbootje gekocht zodat de baggage droog over kon komen, wat bananen en water en daarna kon de overtocht beginnen. Het grootste eiland is Ille del Paso, na een kort zwemtochtje kwamen we hier aan en zagen al snel de eerste hagedissen. Ook op het kleinere satellieteilandje en het schiereiland van deze 'archipel' zagen we hagedissen.

Toen de maagjes begonnen te rammelen besloten we naar een andere geintroduceerde populatie van Pityusenhagedis te gaan, namelijk die in de hoofdstad Palma zodat we meteen wat konden eten daar.

18 juli 2011
's Ochtends de taxi richting Andratx genomen en ons ergens langs de weg, in de bergen eruit laten zetten. De taxi chauffeur begreep er niet veel van dat we dat wilden en niet naar een toeristische trekpleister even verderop maar uiteindelijk toch gelukt. Met een stapel Google Earth printjes in de hand begonnen we onze tocht door de Serra de Tramuntana, op zoek naar de zeldzame en kryptisch levende Balearenvroedmeesterpad (Alytes muletensis). Een beestje dat pas in 1980 voor het eerst werd ontdekt nadat enkele jaren eerder wel fossielen van de soort werden gevonden. Het beestje staat in Mallorca bekend als "El Ferreret".
De reintroductie site van de Balearenvroedmeesterpad snel gevonden maar ondanks intensief zoeken geen spoor van de Ferrerets terwijl een goede vriend hier zes jaar eerder 26 adulte dieren kon vinden. Ook de betonnen bak, speciaal aangelegd voor de Ferrerets, was helemaal leeg en van larven geen spoor. Erg teleurstellend maar gelukkig vond ik in een nabij gelegen vallei een veel kleinere bak met water dat zwart zag van de enorme larven van deze kleinste vroedmeesterpadden soort. Na wat speuren kon ik ook enkele juveniele beestjes vinden waar ik al erg gelukkig mee was, maar helaas geen adulten.
Verder de omnipresente muurgekko (Tarentola mauritanica) en veel endemische Balearenschorpioentjes (Euscorpius balearicus) op beide plekken.

Na het nemen van wat foto's begonnen we aan onze wandeling terug naar de weg en staken onze duim op voor een lift, we hadden meteen raak en een vriendelijk Duits stel nam ons mee voor een lunch in Peguera en toen door naar Santa Ponsa.

19 juli 2011
Met de bus naar Magaluf om vanaf het strand daar iets te regelen om naar het nabij gelegen eiland Ille de sa Porrassa te gaan. Op dit eilandje is een melanistische populatie aanwezig van de Balearenhagedis (Podarcis lilfordi ssp. fahrae). Iets regelen bleek makkelijk, een waterfiets was zo gehuurd en onderweg waren we. Het ding bleek echter zo lek als een mandje en trappen was erg zwaar. Uiteindelijk het eiland bereikt en na het op wal slepen van ons florisante vaartuig begon de ontdekkinstocht over het eiland. Al snel zagen we vele zwarte Balearenhagedissen rennen en de banaan die we mee hadden viel in goede smaak.

De terugweg bleek nog avontuurlijker. Op het eiland zaten twee Britten die daar vast zaten omdat hun opblaas bootje was weggeblazen door de storm die opkwam. De lading van 4 personen vond onze waterfiets echter niet zo leuk en bleef ternauwernood drijven, de stroming en wind bleken ook te sterk te zijn en zo dreven we langzaam maar zeker naar open zee op ons zinkende vaartuig. Na 2(!) uur op open zee gedreven te hebben en af en toe proberen tegen de stroming en wind in te worstelen, werden we uiteindelijk gered door een bootje die de waterfiets op sleeptouw nam en ons aan boord. Terug bij het strand zonk het ding, we waren dus net op tijd gered. De mannen van de waterfiets huur waren nergens te bekennen dus geld terug vragen ging niet, de waterfiets hebben we dus ergens laten liggen op de bodem van de zee en zijn in slaap gevallen onder de palmbomen op het strand na een dikke hamburger verorberd te hebben.

20 juli 2011
Vandaag hadden we fietsen gehuurd en zijn richting Portals-Nous gefietst om Marineland te bezoeken. In Marineland was een prachtig paludarium aanwezig met Balearenvroedmeesterpadden (Alytes muletensis), fotograferen was echter lastig in de donkere bak. Na het aanspreken van een verzorger ging de bak wel open en konden we de beestjes ook wat beter bekijken. Onderweg terug naar het hotel eerst nog wat geluierd op het strand van Cala Vinyes (zowaar eens een rustig strand!) en kwamen we in een olijfboomgaard een zestal emoe's (Dromaius novaehollandiae) tegen. Na een drankje in Son Ferrer en een heerlijke Pizza in El Toro hebben we gewandeld langs Cala Rafeubetx waar we naast een schitterende zonsondergang alleen muurgekko's en veel vleermuizen hebben gezien.

21 juli 2011
Vandaag werd het weer tijd voor een onbewoond eiland, we namen de taxi naar Sant Elm, haalden bananen en water bij de supermarkt en waren net op tijd voor het bootje wat richting het nationaal park Sa Dragonera vertrok. Na een ritje van 20 min. kwamen we aan in het haventje van het onbewoonde eilandje en waren we al meteen overdonderd door de enorme hoeveelheid Balearenhagedissen (Podarcis lilfordi ssp. gigliolii) die hier leven.

Hier hebben we ons goed kunnen vermaken en we hebben erg gelachen om die malle hagedisjes met hun voorliefde voor banaan. Terug hebben we nog wat gelegen op het strandje van Sant Elm en ben ik nog wezen zwemmen naar Ille de Pantaleu om daar uiteindelijk niks te vinden. Eind van de middag terug de taxi naar Santa Ponsa, wat gegeten, wat gedronken bij de beach bar en naar bed.

22 juli 2011
Een lui dagje gehouden met Palma en Santa Ponsa als bestemmingen.

23 juli 2011
Ik had een afspraak staan deze reis met de bioloog Samuel Pinya die de Balearenvroedmeesterpadden van het eiland bestudeert. Ons mailcontact verliep echter moeizaam en ternauwernood had ik voor mijn vertrek naar het eiland een afspraak kunnen maken voor de 21e, het moge al duidelijk zijn uit het verslag dat die afspraak niet is door gegaan. Uiteindelijk via, via, via, via, via, via heb ik hem toch kunnen spreken aan de telefoon. Hij had het erg druk en had verder geen tijd meer voor me, jammer maar helaas. Hij vertelde me wel dat een van de grootste populaties van het eiland te vinden is in het noordoosten van het eiland, in de omgeving van Pollensa. Ik wilde nog erg graag volwassen Balearenvroedmeesterpadden in het wild zien dus ik besloot daar vandaag heen te gaan aangezien ik de exacte locatie van die plek al had. Shana had er niet zo veel zin in en hield een dagje strand.
07:00 ging de wekker, 07:30 ontbeten in het hotel, 08:00 de bus naar Palma, daar overgestapt op de bus naar Pollensa. In Pollensa op een terrasje een taxi gebeld, tijdens het wachten een colaatje en een sigaretje verorberd. Na een kort taxiritje kwam ik aan, hoog in de bergen. Wederom met Google Earth printjes moest ik mijn weg zien te vinden. Ik besloot eerst even te genieten van het uitzicht toen er plots een gigantische vogel uit het ravijn omhoog kwam zweven en vlak boven me hoofd scheerde, een monniksgier (Aegypius monachus)! Te verbaasd om een foto te nemen had ik geluk dat er nog twee vogels overkwamen, alleen iets hoger in de lucht. Mijn dag kon al niet meer stuk! Dit is de grootste vogel van de oude wereld en binnen zijn imposante verspreidingsgebied is dit het enige eiland in de wereld waar hij voorkomt. Nog nagenietend tot de dieren uit het zicht waren verdwenen vertrok ik richting vroedmeesterpadden terrein. Eerst helemaal foutgelopen door het hoge olifantengras (au!) en langs steile kliffen tot ik ergens water hoorde stromen, dat moest het zijn! En dat was het ook. Een prachtige kloof met steile wanden waarin een natuurlijke stroompje aanwezig was, in de stroom stagneerde water zodat er poelen met kraakhelder water en prachtige vegetatie ontstaan zijn. Ook heeft de mens hier betonnen kanaaltjes en een drie-tal betonnen bakken aangelegd om de vroedmeesterpadden te helpen. Dit zou toch de hemel voor de beestjes moeten zijn, ondanks drie uur lang stenen keren in de omgeving niks gevonden, ook geen larven te bekennen in de bak. De Iberische meerkikker (Pelophylax perezi) was wel in grote getale aanwezig, iets wat van zeer negatieve invloed kan zijn op de kwetsbare vroedmeesterpadjes. Wederom geen volwassen vroedmeesterpadden voor mij, desondanks genoten van deze plek en de rust, het uitzicht en van de vele vogels zoals monniksgieren, raven, hoppen, europese kanaries, patrijzen, grauwe vliegenvangers etc.

Mijn terugweg vanuit het ravijn naar de weg ging een stuk sneller en ik had ook al snel weer een lift te pakken terug naar Pollensa van een erg aardig Sloveens stel, in Pollensa de bus gepakt richting Palma en daar afgesproken en wat gegeten met Shana. Na ons vezelrijke diner bij de MacDonalds terug naar Santa Ponsa waar we de talrijke monniksparkieten (Myiopsitta monachus) hebben geobserveerd onder genot van een drankje.

24 juli 2011
Bewolkt weer met af en toe een klein buitje, toch eens een gokje gewaagd en Shana en ik zijn de wijdere omgeving van Santa Ponsa ingetrokken. Moorse landschildpad,
Algerijnse mutsslang en groene pad leven in deze omgeving en met dit weer zou het toch mogelijk moeten kunnen zijn wat te vinden. Niet dus, ik kende de schrikverhalen van dit drietal en vooral het vinden ervan in de zomermaanden dus ik was niet verrast dat we niks hebben gevonden behalve muurgekko's. Dat de zon wat meer doorbrak probeerden we de eilanden Ille de Malgrats en Ille de los Conejos te bereiken, de stroming maakte zwemmen alleen onmogelijk en niemand met een boot in de omgeving was bereid ons erheen te brengen.

25 juli 2011
Een vroege vlucht terug naar huis. We konden terug kijken op een leuke, diverse vakantie. Zowel massa's toeristen meegemaakt als totale desolate landschappen in de bergen, we hebben zon en regen gehad, dagen van niks doen en dagen van zwemmen, fietsen of wandelen. De uiteindelijke soortenlijst is niet groot maar ik heb gezien wat ik wilde zien. Sommige soorten zijn erg moeilijk te vinden in de zomer en dat wist ik, andere soorten waren voor mij de moeite niet waard om er energie in te steken die te vinden.

Soorten
Iberische meerkikker (Pelophylax perezi)
Balearenvroedmeesterpad (Alytes muletensis)
Balearenhagedis (Podarcis lilfordi ssp. fahrae & gigliolii)
Pityusenhagedis (Podarcis pityusensis)
Muurgekko (Tarentola mauritanica)

Met dank aan Jeroen Speybroeck en Marten van den Berg.